امیر نیسی، زندانی عقیدتی عرب اهوازی متولد 1377 که شش سال گذشته را در بند هشت و پنج زندان شیبان اهواز سپری کرد، شامگاه سه‌شنبه 27 آبان بر اثر عفونت شدید داخلی و عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد.
بر اساس اطلاعات رسیده به سازمان حقوق بشر کارون، نیسی که از سوی دادگاه انقلاب اهواز «قاضی محمدی» به اتهام ارتباط با گروه‌های تکفیری به 15 سال حبس محکوم شده بود، مدت‌ها از مشکلات جسمی رنج می‌برد و به دنبال عدم درمان مو برگشتی، دچار عفونت در سطح گسترده بدن شد. با وجود تب شدید و وخامت سریع حال عمومی او، مسئولان زندان از انتقال به‌موقع وی به مراکز درمانی خارج از زندان خودداری کردند.
فعالان حقوق بشر، «خسرو طرفی» ملقب به «جلّاد زندان شیبان» را از مسئولان اصلی ایجاد فضای سرکوب‌گرانه و اهمال سیستماتیک در ارائه خدمات درمانی در این زندان می‌دانند.
سازمان کارون، مرگ امیر نیسی را نمونه‌ای از «قتل‌های خاموش در زندان‌ها» و نتیجه روند سیستماتیک بی‌توجهی پزشکی نسبت به زندانیان سیاسی و عقیدتی در اقلیم اهواز می‌داند.
این سازمان، با شدیدترین عبارات، عملکرد مسئولان زندان شیبان اهواز را در قبال مرگ امیر نیسی محکوم می‌کند و آن را مصداق بارز «سلب عمدی حق حیات» از یک زندانی عقیدتی می‌داند. خودداری آگاهانه از انتقال او به مراکز درمانی و اصرار بر نگه‌داشتن وی در شرایط جسمی بحرانی، نقض آشکار قوانین داخلی و تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی در زمینه حق سلامت و حق حیات است.
کارون تأکید می‌کند که مسئولیت این مرگ تنها متوجه عاملان مستقیم اهمال درمانی نیست، بلکه آمران و مدیران سلسله‌مراتب زندان، از جمله افرادی که با ایجاد فضای سرکوب‌گرانه زمینه این فاجعه را فراهم کرده‌اند، باید پاسخگو باشند. عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و عقیدتی در اقلیم اهواز، روندی سیستماتیک و نهادینه است که جان افراد را یکی پس از دیگری می‌گیرد.
سازمان حقوق بشر کارون از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و گزارشگران ویژه سازمان ملل می‌خواهد که این مرگ را مورد بررسی فوری قرار دهند و برای پاسخگو کردن آمران و عاملان آن، فشارهای حقوقی و دیپلماتیک لازم را اعمال کنند.
