گزارش‌های نگران‌کننده‌ای که به سازمان حقوق بشری کارون رسیده، از تشدید فزاینده فشارها و نقض سیستماتیک حقوق زندانیان سیاسی محکوم به حبس ابد در زندان شیبان اهواز خبر می‌دهد. این گزارش‌ها وضعیت سه زندانی سیاسی، مختار آلبوشوکه، عبدالامام زایری و محمدعلی عموری‌نژاد را برجسته کرده و ابعاد تازه‌ای از آزار و اذیت‌های اعمال شده بر آن‌ها را آشکار می‌سازد.
مختار آلبوشوکه؛ شکنجه وحشیانه و تهدید به «قتل خاموش»
مختار آلبوشوکه، زندانی سیاسی که حکم اعدامش به حبس ابد تقلیل یافته است، اخیراً پس از سال‌ها حبس، مورد شکنجه‌های وحشیانه در بازداشتگاه پلیس امنیت عمومی فراجا (پاوا) قرار گرفته. گزارش‌ها حاکی از آن است که البوشوکه در جریان این بازداشت، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با وجود بیماری حاد فتق، با مشت به ناحیه شکم او ضربه زده‌اند. علاوه بر خشونت فیزیکی، او متحمل فحاشی‌های رکیک و تهدیدات جنسی علیه خانواده‌اش در طول بازجویی‌ها شده است. این اقدامات، نه تنها نقض فاحش موازین حقوق بشری بین‌المللی است، بلکه با توجه به محرومیت او از دسترسی به درمان مناسب در زندان فاقد امکانات شیبان، بیم «قتل خاموش» این زندانی را افزایش می‌دهد.
محمدعلی عموری‌نژاد؛ ۱۵ سال حبس بی‌وقفه و بازجویی‌های بی‌هدف
محمدعلی عموری‌نژاد، دیگر زندانی سیاسی عرب که ۱۵ سال از دوران حبس ابد خود را بدون حتی یک روز مرخصی پشت سر گذاشته، به تازگی پس از ۱۰ روز بازجویی فشرده در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز، به زندان شیبان بازگردانده شد. این بازجویی‌ها در حالی صورت گرفته که عموری‌نژاد از بیماری‌های مزمن از جمله سینوزیت رنج می‌برد. تداوم بازجویی‌ها پس از سال‌ها حبس و بدون ارائه دلایل شفاف، نشان از یک رویکرد سیستماتیک برای تضعیف روحیه و سلامت این زندانیان دارد.
عبدالامام زایری؛ رنج مضاعف در محرومیت از درمان و وثیقه سنگین
عبدالامام زایری نیز از جمله زندانیانی است که در زندان شیبان به سر می‌برد و همچون سایر زندانیان سیاسی در این زندان، از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی کافی و مناسب محروم است. در اقدامی جدید، امیر خلفیان، دادستان خوزستان، با صدور قرار وثیقه‌ای به مبلغ ۸۰ میلیارد تومان (معادل تقریبی یک میلیون دلار آمریکا) برای عبدالامام زایری، زندانی سیاسی عرب اهوازی، موافقت کرده است. این تصمیم در پی درخواست مرخصی استعلاجی برای این زندانی اتخاذ شده است.
صدور چنین وثیقه‌ای، علاوه بر آنکه با اصول انصاف و موازین قانونی در تعارض است، نشان‌دهنده رویکردی تبعیض‌آمیز و غیرمنصفانه نسبت به زندانیان سیاسی عرب اهوازی از جمله عبدالامام زایری است. این اقدام در شرایطی اتخاذ شده است که وی با بیماری‌های متعددی از جمله مشکلات پروستات، عفونت و خونریزی مزمن در گوش چپ دست‌وپنجه نرم می‌کند و ادامه حبس در شرایط موجود، سلامت او را به‌طور جدی تهدید می‌کند.
«قتل خاموش»: ابزاری سیستماتیک برای نقض حقوق زندانیان
عدم توجه به وضعیت جسمانی این زندانیان، که بسیاری از آن‌ها به دلیل شرایط نامساعد زندان و شکنجه‌های دوران بازجویی به بیماری‌های جدی مبتلا شده‌اند، عملاً زندگی آن‌ها را در معرض خطر جدی قرار داده است. محرومیت عمدی و سیستماتیک از دسترسی به خدمات درمانی مناسب، یکی از نگران‌کننده‌ترین ابعاد وضعیت زندانیان سیاسی در زندان شیبان است. فعالان حقوق بشر در استان خوزستان این رویه را به درستی «قتل خاموش» می‌نامند.
با وجود فقدان امکانات و تجهیزات پزشکی ضروری در زندان شیبان، مقامات امنیتی و قضایی به طور مداوم با اعزام این زندانیان به مراکز درمانی مجهز خارج از زندان مخالفت می‌کنند. این سیاست، در حالی که زندانیان با بیماری‌هایی نظیر ام‌اس، بیماری‌های قلبی، فتق، سینوزیت و عفونت‌های مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌تواند عواقب فاجعه‌باری داشته باشد و عملاً به مرگ تدریجی آن‌ها منجر شود. این رویکرد، نه تنها نقض فاحش حقوق بشر و استانداردهای بین‌المللی زندان‌بانی است، بلکه مصداق بارز رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز محسوب می‌شود.
