گزارش‌های سازمان حقوق بشری کارون نشان می‌دهد که امیر معاوی پس از گذراندن بیش از 13 سال همچنان بدون داشتن حتی یک روز مرخصی در زندان بابل به سر می‌برد.
معاوی به همراه علی حیدریان، عباس حیدریان، ناصر حیدریان، عباس حیدری و علی شریفی در تاریخ 31 فروردین 1390 توسط اداره اطلاعات آبادان در این شهرستان دستگیر و به بازداشتگاه اطلاعات اهواز منتقل شدند، و پس از سه ماه تحمل شکنجه‌های شدید، آن‌ها در تابستان 1390 به زندان کارون منتقل شدند.
این زندانی سیاسی در همان سال توسط شعبه چهارم دادگاه انقلاب اهواز به ریاست قاضی مرتضی کیاستی به اتهام محاربه – (مواد ۲۷۹ تا ۲۸۵ ق.م.ا) به 35 سال حبس در تبعید در زندان بابل محکوم شد . این حکم بعدا به 25 سال کاهش یافت. افراد هم پرونده وی از جمله عباس حیدری به 15 سال حبس در تبعید در زندان ساری و سایر متهمان به اعدام محکوم شدند. این احکام اواخر سال 90 توسط دیوان عالی کشور تایید شد و افراد محکوم به اعدام در تاریخ 20 خرداد 1391 برای اجرای حکم اعدام به مکان نامعلومی منتقل شدند و پس از یک ماه خبر اعدام آنها گزارش شد.
امیر معاوی در بهمن 1399 برای گذراندن محکومیت خود به زندان بابل تبعید شد و تا زمان تنظیم این گزارش همچنان در این زندان به سر می‌برد.